هیچ کس ویرانیم را حس نکرد.
در میان خنده های تلخ من.
گریه ی پنهانیم را حس نکرد.
در هجوم لحظه های بی کسی. درد بی کس ماندنم را حس نکرد
اگر بیدار بود
بپرس: که شبها چگونه می خوابد؟
دخترک برگشت
چه بزرگ شده بود!
پرسیدم پس کبریت هایت کو؟
پوزخندی زد.
گفتم می خواهم امشب با کبریت های ِ تو
شهر را به آتش بکشم
دخترک نگاهی انداخت،
تنم لرزید....
گفت:کبریت هایم را نخریدند
سال هاست تن می فروشم...
آشنا داری؟!
برای شکستن من يه اخم کافيه ... نيازی به فريادت نيست .
واسه اشک ريختنم سکوت تو کافيه ... نيازی به قهر نيست .
برای مردنم حرف رفتنت کافيه ... نيازی به انجامش نيست
دوست یعنی کسی که وقتی هست آروم باشی و وقتی نیست چیزی توی زندگیت کم باشه...
دوست یعنی اون جمله های که میگی
و خیالت راحته که ازش هیچ سوء تعبیری نمی شه..
دوست یعنی یه دل اضافه داشتن
برای اینکه بدونی هر بار دلت می گیره یه دل دیگه هم دلتنگ غمت می شه..
دوست یعنی
وقت اضافه ...
یعنی تو
تو که همیشه عزیزی حتی توی وقت اضافه
هر جا كه سفر كردم ، تـــــــــــــــــــــــو همسفرم بودي
وز هر طرفي رفتم، تـــــــــــــــــــــــــو راهبرم بودي
با هر كه سخن گفتم، پاسخ ز تـــــــــــــــــــــــو بشنيدم
بر هر كه نظر كردم ، تــــــــــــــــــــــــو در نظرم بودي
در خنده ي من چو گل ، در كنج لبم خفتي
در گريه ي من چو اشك، در چشم ترم بودي
در صبحگاه عشرت ، همدوش تــــــــــــــــــو ميرفتم
در شامگاه غربت، بالين سرم بودي
آواز چو مي خواندم، سوز تـــــــــــــــــــو به سازم بود
پرواز چو ميكردم، تـــــــــــــــــــــــــو بال و پرم بودي
هرگز دل من بر تو، يار دگري نگزيد
گر خواست كه بگزيند ، يــــــــــــار دگـــــــــــــــــــــــــرم بـــــــــــــــــــــــــودي
منبع: http://hoseinp36.blogfa.com/
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: